شب

شب از نیمه گذشت و بیقرارم 

چرا امشب شبم دور و دراز است

وضو کن با سرشک چشم خیسم

که امشب نوبت راز و نیاز است....

بی دوست

من آن گلبرگ مغرورم نمیمیرم ز بی آبی
ولی بی دوست میمیرم در این مرداب تنهایی

نغمه دل

ای کاش گاهی زندگی هم
دکمه ی خاموشی داشت
یا درون مغز آدمها، 
کلیدی برای فراموشی.
ای کاش گاهی می توانستم مرخصی بگیرم، 
از زنده بودن..... 
تا شاید در فراسوی زمان، 
آرامش گم شده به سویم بازگردد
و مونس دل اندوهگینم شود، 
و آنگاه شاید وقتی دیگر، 
بار زندگی را سبک تر بر دوش خود احساس می کردم... 
ای کاش........
نغمه های دل شکسته - 12 شهریور 98 - زهره