سکوت

لــحظه های ســــکوت
پــر هیاهو ترین دقـایق زندگی هستند
مــملو از آنــــــچـــه مــــی خواهیم بـگوییم ولی نــمی توانیم ...

کاش راهی...

کاش راهی داشتم...
راهی برای رفتن...
و مقصدی...
و جایی برای ماندن...
و آرامش حضوری...
که لحظه ای مرا...
از آنچه واقعیت زندگی است دور کند...

به یاد پدر

بغض دلتنگی گلویم را میفشارد...
و شبهای به یاد توبودن اشک مجالم نمیدهد...
یادت زیباست...
نه!!!
یادت مقدس است...

روز پدر

مادر،
برای تمام سالهایی که محبت مادریت را در وجودم جاری کردی از تو سپاسگزارم
و نیز برای 6 سالی که هم برایم مادر بودی و هم پدر.
هر روز، روز تو است مادر مهربانم.
و من تهیدست تر از این هستم که ذره ای از محبتها و زحماتت را جبران کنم و ناتوان تر از اینکه مرهم زخمهای عمیق قلب مهربانت باشم. عیدت و روزت مبارک.
خدایا، دست من به آسمانت نمیرسد ولی دست تو که به زمینت میرسد. پس دریاب مادر مهربانم را، به یمن قدوم مبارک مولود عزیز امروز.

بازنده

گاه دل تنگ می شوم...
دل تنگ تر از تمام دل تنگی ها!
حسرت ها را می شمارم
و باختن ها
و صدای شکستن را...
نمی دانم کدامین امید را ناامید کردم
و کدام خواهش را نشنیدم
و به کدام دل تنگی خندیدم...
که چنین دل تنگم!