زمان
دوشنبه, ۲ آبان ۱۴۰۱، ۰۲:۱۵ ب.ظ
رحم کن ! ای بی مُروّت ! ای زمان !
لحظهای در جایِ خود، ثابت بمان
این که با خود می بَری، عمر من است
ساعتی خود را رفیقِ من بدان
من جوانم، آرزو دارم رفیق !
درک کن، تشویش را از من بِران
بی خیالی طی بُکن یک کم بخواب
یک ترانه بی ریا با من بخوان
چشمکی مستانه بر مستی بزن
حالِ خوبم را بِبر تا آسِمان
عَقربه ها خواهرانِ عَقرباند
دوری از این قوم کن، ای جانِ جان !
عاقبت عمر تو هم سَر می رسد
کاش باشی ! با من و ما مِهربان
محمدصادق زمانی
- ۰۱/۰۸/۰۲